Vooraf
Vorig jaar hebben we in schoonheid afgesloten met een cruise op de Costa Pacifica en dit is ons zo goed bevallen dat we dit deze maand nog eens willen overdoen. Voor deze cruise, die start op de Dominicaanse Republiek en eindigt in Barcelona, vliegen we vanuit Brussel met TuiFly naar Punta Cana. TuiFly heeft als voordeel dat het een rechtstreekse vlucht aanbied naar de Dominicaanse Republiek en daarbij nog eens en stuk goedkoper is dan de concurrentie. Voor we op het schip gaan verblijven we nog drie nachten in een resort nabij La Romana, startplaats van de cruise. Eigenlijk is de cruise een afgeslankte versie van onze vorig reis maar dan in omgekeerde richting.
.
.
Dag 1 Brussel – Dominicaanse Republiek
Donderdag 7 maart 2024
Gisterennamiddag zijn we met de wagen naar Brussel gereden en hebben geslapen in het NH Brussels Airport hotel, waar we de wagen tijdens de duur van de reis in de ondergrondse garage kunnen parkeren.
De shuttlebus van het hotel brengt ons ruim op tijd naar de luchthaven waar we met een half uurtje vertraging kunnen vertrekken richting Punta Cana. De vlucht verloopt vlekkeloos en komt ruim op tijd aan in Punta Cana. Nadat we onze bagage hebben opgehaald gaan we in de aankomsthal op zoek naar de privé chauffeur die ik vorig week heb gecontacteerd. Alles lijkt tot nu toe perfect te gaan verlopen helaas Luigi onze taxi chauffeur is nergens te bespeuren. Gelukkig zijn er genoeg taxi’s voorhanden die ons aan de zelfde voorwaarden willen naar het hotel brengen. Na een uurtje rijden worden we feilloos afgezet aan de ingang van ons hotel. In hotel Dreams Dominicus La Romana gaan we nog 3 nachten verblijven alvorens we starten met de cruise.
Dag 2/3 Dominicaanse Republiek
Vrijdag 8 maart 2024
Gisteravond nog het mooie resort al een keertje ontdekt, we verblijven hier in een all-in formule en het personeel is super vriendelijk. Dreams Resorts & Spas, is een luxe resort compleet met betoverend uitzicht op de azuurblauwe oceaan. Nog een paar dagen genieten voor de cruise.
.
Dag 4 Dominicaanse Republiek start van de cruise
Zondag 10 maart 2024
Vandaag start van de cruise, de terminal ligt amper 20km van het hotel en opnieuw heb ik een private chauffeur gecontacteerd die ons heel voordelig wil naar het schip brengen. Deze keer loopt alles perfect en precies op tijd worden we afgezet in de terminal. Ook het inchecken loopt vlot en vanavond kunnen we al onze eerste dans pasjes zetten. Het weerzien van enkele passagiers die ook op de vorige cruise mee waren verloopt heel hartelijk.
.
Dag 5 Tortola
Maandag 11 maart 202
De eerste nacht aan boord van de Costa Pacifica zit er al op en vandaag hebben we reeds een excursie op Tortola. Begin januari waren we al een keertje kort op de Britse Maagdeneilanden en net als toen liggen we aangemeerd in hoofdstad Road Town. De excursie van vandaag omvat een safari bus tour, een wandeltocht door het National Park Sage Mountain en een ontspannende strandbeleving. Na de lunch starten we met de safaribus die ons doorheen de kleine hoofdstad en vervolgens, langs een best steile weg, naar het NP brengt.
Het NP is vernoemd naar de hoogste vulkanische piek van het eiland Tortola, Mount Sage. De top van Mount Sage lig op een hoogte van iets meer dan 520m en is daarmee het hoogste punt van alle Maagdeneilanden. Vanuit de open bus kunnen we genieten van fantastisch mooie uitzichten over de archipel. Helemaal boven beginnen we aan een wandelexcursie van iets meer dan een uur langs een van de smalle paden van het park. Het is best een pittig wandelingetje langs een overvloed aan soorten planten en bomen die hier beschermd zijn en bloeien.
Vooraleer we naar het schip terug keren stoppen we nog aan Cane Garden Bay. Cane Garden Bay is een ondiepe, rustige baai aan de westkant van Tortola. Het is een populaire ankerplaats voor jachten en een van de belangrijkste feeststranden van het eiland. De baai gelegen op een glooiende zandsikkel staat door zijn schoonheid op tal van ansichtkaarten van de Britse Maagdeneilanden.
We wandelen het strand af en drinken aan een van de talrijke strandbars een lokaal biertje voor we terugkeren naar het schip. Het is al redelijk laat, en voor het diner zijn we maar net op tijd.
Dag 6 Antigua
Dinsdag 12 maart 2024
Deze morgen legt het schip aan in Antigua een eilandstaat in het oostelijk deel van de Caraïbische Zee. Ook hier waren we op onze vorige cruise en deden toen een mooie rondrit van het eiland. De economie van Antigua en Barbuda wordt bijna volledig gedomineerd door het toerisme. Dit is ook vandaag merkbaar want er liggen maar liefst 5 grote cruise schepen in de kleine terminal van Saint John’s, dit wordt een uitstekende dag voor de lokale handelaars.
Het is drukkend warm vandaag en na het ontbijt besluiten we toch even van boord te gaan. In de winkelstraat gelegen aan de aanlegkade kan je werkelijk op de koppen lopen, wat een drukte. We ontlopen de meeste drukte en langs de talrijke kleurrijke panden lopen we tot aan het Victoria Park, eigenlijk niet zo bijzonder.
Op de terugweg naar het schip bezoeken we de St. John’s Cathedral een religieus en architectonisch monument dat grotendeels boven de hoofdstad St. John’s uitsteekt. De huidige barokke Anglicaanse kathedraal, met twee imposante tweeling torens dateert uit 1845 en werd al deels gerestaureerd. De volledig gerestaureerde binnenkant van de kerk is uniek, met een glanzende binnenstructuur uit grenenhout en een zacht gebogen plafond.
Via het bijhorende oude kerkhof lopen we terug naar het schip. Vanavond verlaten we het Caraïbische gebied richting Europa, hopelijk een rustige zeereis van zes dagen.
Dag 7 – 12 Zeedagen
Dag 13 Santa Cruz de Tenerife
Dinsdag 19 maart 2024
De oversteek over de Atlantische Oceaan zit erop, en is relatief rustig en zonnig verlopen. De eerste stop is het Spaanse eiland Tenerife waar we een excursie hebben geboekt naar het Las Cañadas del Teide Nationaal Park. Het schip komt maar aan om 10u in de haven Santa Cruz de Tenerife en een half uur later start onze rit naar de Teide. Na zes zee dagen terug vaste grond onder de voeten. Door het bos La Esperanza tussen de dennen en de eucalyptus bomen, stijgen we stilaan naar het hoogste punt dat we vandaag met de excursie gaan bereiken (2300m). Na een rit met wat lichte regen stijgen we boven de wolken uit en kunnen genieten van een prachtige zonnige omgeving in het Nationaal Park El Teide.
Vanaf hier bevinden we ons in een vulkanische krater van waaruit we een prachtig zicht krijgen op de majestueuze berg Teide, de hoogste top van Spanje (3.718 meter). Na een korte pauze en koffie vervolgen we onze tour richting de Ucanca vallei, met een prachtig panoramisch uitzichtpunt en beroemd om zijn bizarre lava formaties. De oude vulkanische Ucanca vlaktes bieden een betoverende schoonheid die aanvoelt alsof je op een andere planeet bent.
Het dorre landschap, bezaaid met vulkanisch gesteente en as, creëert perfect die buitenaardse sfeer in een adembenemende omgeving. Hier bevinden zich ook de Roques de García, uitzonderlijke rotsformaties in een van de mooiste en meest magische landschappen op Tenerife dat trouwens op de UNESCO werelderfgoed lijst staat sinds 2007. De rotsformaties, met namen als ”Vinger van God of de Stenen Boom ” ,zijn ontstaan door miljoenen jaren van erosie en zijn zo symbolisch en uniek voor de streek. Vele jaren terug waren we hier al een keertje maar toen was het weer zo slecht dat we er niet van hadden genoten. We zijn blij dat we excursie hebben gedaan en dit met zo’n prachtig weer, echt super. Net voor de bus het schip bereikt stoppen we kort aan het operagebouw Auditorio de Tenerife. Het gebouw staat bekend om zijn grote boog, die een primeur was in de geschiedenis van de architectuur.
Uniek is dat de boog slechts wordt ondersteund door twee punten, terwijl het silhouet van het auditorium doet denken aan het Sydney Opera House in Australië.
Dag 14 Zeedag
Dag 15 Cadize
Donderdag 21 maart 2024
Vandaag bereiken we het vaste land van Spanje in de havenstad Cádiz. Cádiz bezochten we al twee keer en daarmee besloten we om een excursie te regelen met Costa naar Sevilla. Sevilla ligt op een anderhalf uur rijden vanuit de aanlegplaats, maar dit hebben we er wel voor over. De temperatuur is een stuk minder dan de vorige dagen maar best nog aangenaam. Het centrum van Sevilla bereiken we even voor de middag en het vertrekt terug naar het schip is voorzien om 16u. We hebben dus iets meer dan vier uur om ons programma af te werken. In het korte tijdsbestek dat we hier zijn willen we drie hoogtepunten van de stad bezoeken, met name Plaza de España, Real Alcazar de Sevilla en de Kathedraal van Sevilla. De drie bezienswaardigheden liggen op wandelafstand van elkaar en we starten aan het Plaza de España ”het plein van Spanje”. Plaza de España is niet alleen het bekendste plein in Sevilla maar verreweg het meest bekende plein van heel Andalusië en ver daarbuiten. Het plein werd in 1929 aangelegd voor de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling en is zonder twijfel de meest spectaculaire omgeving van Sevilla. De vorm van Plaza de España is een halve cirkel met aan de uiteinden twee hoge torens omgeven door een rij gebouwen die tegenwoordig grotendeels worden gebruikt door de overheid. Er is een grote waterpartij waarop men met kleine bootjes kan varen en heel opvallende zijn ook de 52 banken versiert met mozaïeken tegels. Iedere bank vertegenwoordigt een Spaanse provincie en de tegels die hier voor gebruikt werden zijn de zogenaamde azulejos, heel typisch voor Andalusië. Het Spaanse plein onderging in 2010 een enorme renovatie alsmede de grote fontein en de talrijke mooi versierde bruggetjes. Plaza de España moet je gewoon gezien hebben als je in Andalusië verblijft.
Tijd om naar de tweede bezienswaardigheid op onze lijst te wandelen namelijk de kathedraal van Sevilla. De kathedraal van Sevilla zou na de Sint-Pietersbasiliek uit Rome en de St. Paul´s Cathedral in Londen de grootste kerk ter wereld zijn en is daarmee de grootste Gotische kathedraal ooit gebouwd. De ingang voor de kathedraal is betalend en gelukkig heb ik dit vooraf reeds geboekt want de wachtrij aan de kassa is behoorlijk lang. Direct na de ingang kunnen we Giralda, de oude 140m hoge toren van de kathedraal, bezoeken. Eigenaardig aan de toren is dat we niet naar boven gaan met de trap maar via een hellend vlak. Ondanks er geen trappen zijn maar 39 hellende vlakken, waarover vroeger ook de paarden naar boven konden lopen, vraagt het toch een behoorlijke inspanning. Boven krijgen we een mooi zicht over Sevilla, wel jammer dat het heel moeilijk is mooie foto’s te nemen door de afgeschermde afsluiting. Binnenin de kathedraal heb ik ondanks zijn afmetingen (127 lang en 83m breed) niet de indruk dat dit een van de grootste kerken van de Europa is. Dit komt waarschijnlijk door vele afzonderlijke ruimtes zoals de talrijk kapellen (80) en het heel goed afgeschermde unieke hoofdaltaar. Het hoofdaltaarstuk is bijna volledig bedekt met bladgoud en vertelt het verhaal van Jezus in 40 afzonderlijke scènes. Rechts van het Altaar staat het praalgraf van Christoffel Colombus bovenop de schouders van vier enorme dragers. Na zijn dood (1506) in het franciscaner klooster van Valladolid bleef het lichaam van Columbus verder reizen. Oorspronkelijk werd hij begraven in Valladolid maar later dook zijn lichaam nog op in Santa Domingo en Cuba om uiteindelijk toch nog te worden begraven in Sevilla ?? Het gebouwencomplex staat sinds 1987 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, kortom de kathedraal van Sevilla is een heel interessant en mooi bouwwerk.
Van de ons nog resterende tijd maken we gebruik om het laatste meesterwerk op ons lijstje af te werken. Het gaat hier namelijk over het Koninklijke paleis van de stad gelegen tegenover de kathedraal. Het Real Alcazar de Sevilla was eeuwen lang het machtscentrum in Andalusië en ver daarbuiten. Via een lange rij wachtende bezoekers lopen we langs de Puerta del León de binnenplaats van het complex binnen. Andalusië is een smeltkroes van culturen en daarvan is het Alcazar een heel goed voorbeeld, het is zowaar een huwelijk tussen de Christelijke en Moorse architectuur. In het enorme complex hebben we ruim de tijd om door de verschillende zalen te wandelen, zoals de gotische feestzaal en wandtapijtzaal. Patio de las Doncellas of de Patio van de Maidens in het hart van het Alcazar vinden we wel heel bijzonder. Het binnenplein is versierd met symmetrische bogen en een smalle waterpartij en was te zien in de beroemde serie Game of thrones. Nog een hoogtepunt van het complex is het Salon de Embajadores ook wel Ambassadeurs Hall genoemd. Dit is de oude toonzaal uit de 11e eeuw waar bij het plafond en de muren zijn geïnspireerd op arabeske versieringen. Verder wandelen we nog door de Patio del Crucero, de Sala de Justicia en de Patio de la Casa de Contratación waar de Mudéjar kunst, een samensmelting tussen de Romaanse en Islamitisch architectuur, prominent aanwezig is. Naast de talrijke vertrekken bezit het paleis ook heel mooie tuin kortom in veel opzichten is het Alcazar een bezienswaardigheid die je zeker niet mag missen in Sevilla. Trouwens het werd een UNESCO werelderfgoedlocatie in 1978.
Alles wat we wilden bezoeken is ons gelukt en het korte maar intense bezoek aan Sevilla is ons uitermate bevallen dat we de stad heel waarschijnlijk later, nog wel eens terug willen aandoen.
Dag 16 Malaga
Dag 16 Malaga 08.00 – 18.00
Vrijdag 22 maart 2024
Vandaag leggen we aan in Malaga, de tweede dag op het Spaanse vasteland. Aanvankelijk was het de bedoeling om de stad te bezichtigen maar we hebben uiteindelijk toch gekozen voor een excursie naar de Caminito del Rey. El Caminito del Rey (het Pad van de Koning) is een zeer spectaculair wandelpad op ongeveer een uurtje rijden van Malaga. Ooit werd het pad beschouwd als het gevaarlijkste ter wereld maar na een grondige renovatie in 2015 is het 100% veilig en voor iedereen makkelijk toegankelijk. Sommige stukken van het pad bevinden zich meer dan 100m hoog en wellicht is de wandeling dan wel af te raden als je hoogtevrees hebt. Alvorens we de wandeling aanvatten stopt de bus nog in het dorpje Ardales voor een koffie, een snack en een laatste toilet bezoek, want langs de wandeling bevinden zich geen toiletten.
Aan de ingang van het wandelpad krijgen we allemaal een helm op ons hoofd, ter bescherming van eventueel naar beneden vallende stukken steen. Nu zijn we volledig klaar om de wetten van zwaartekracht te trotseren op het kilometerslange wandelpad langs de verticale steile rotswand van de Gaitanes kloof. De wandeling bestaat uit drie delen, een rustige aanloopstrook naar het begin van de kloof (2 km), de echte Caminito del Rey (3,5 km) en een laatste stuk naar het einde van de kloof richting het eindpunt (2 km). Het bija 8 km wandelen over het grotendeels houten pad verloopt vlekkeloos en is door de aanwezigheid van de vele leuningen, trappen en staalkabels, volledige veilig.
Dit smalle pad boven de El Chorro rivier en door een fantastisch landschap is uitgegroeid tot een van de beste bezienswaardigheden van Andalusië. Werkelijk een must wanneer je van wandelen houdt en in de omgeving van Malaga bent.
Dag 17 Zeedag
Dag 18 – 19 Barcelona
Zondag 24 maart 2024
Gisteravond afscheid genomen van onze Nederlandstalig tafelgenoten en een laatste dansje gedaan met onze Italiaanse dans vrienden. Vanmorgen leggen we aan in Barcelona onze eindbestemming, normaal blijven we hier nog tot 27 maart. Door een stakingsaanzegging bij SN Brussels van 27 tot 30 maart zijn we echter niet zeker wanneer we kunnen terugkeren, spannend. Voorlopig hebben we van SN Brussels enkel melding gekregen van de staking maar nog geen concrete voorstellen voor een eventuele herboeking van de vlucht. In ieder geval is voor ons de gehele cruise terug heel vlot verlopen en zeer goed meegevallen. Na het ontbijt wandelen we van boord en vinden heel makkelijk een vrije taxi. Het is amper 10 minuten rijden naar het hotel en het weer is heel wat minder dan de vorige dagen, geen regen maar amper 17° eigenlijk ideaal wandelweer. De kamer is nog niet klaar maar we kunnen de koffers reeds afgeven en onmiddellijk starten met het verkennen van de stad. Via de rambla’s en een aantal kleine straatje lopen we naar Plaça d’Espanya, een groot druk rond punt en de toegangspoort naar de site van Montjuïc. Aan de ene kant van de rotonde staat de Arenas de Barcelona, een winkelcentrum gehuisvest in een rond gebouw waar vroeger nog stierengevechten plaats vonden. Langs de ander kant van het plein lopen we tussen twee hoge torens door, richting de monumentale Magic Fountain of Montjuïc. Vooral s’avonds biedt de fontein een prachtig kleurijk spektakel waar we bij een vorig bezoek aan Barcelona al een keertje konden van genieten.
Vrijdag konden we helaas niet aan wezig zijn bij de E3 prijs maar vandaag maken we dat ruimschoots goed door de aankomst hier op Montjuïc van de laatste rit in de ronde van Catalonië. Genoeg koers, we vervolgen een wandelpromenade langs een aantal paviljoenen overgebleven van de Wereldtentoonstelling in 1929, zoals het Plaça de les Cascades en het indrukwekkende Palau Nacional.
Van hieruit lopen we naar het Poble Espanyol de Montjuïc of het Spaanse dorp. Ook dit kunstmatig nagebouwd dorp is een overblijfsel van de Wereldtentoonstelling uit 1929. Er werden hier toen meer dan 100 huizen neergezet om aan de wereld te laten zien welke bouwstijlen er werd gehanteerd in Spanje. De verwachtingen voor het bezoek lagen niet zo hoog maar we waren heel aangenaam verrast door historisch architecturale bouwstijl van het gehele dorp.
Via Plaça d’Espanyae lopen we naar een ander bekend plein namelijk Plaça Catalunya dat wordt gezien als het meest centrale punt van het stadscentrum. Plaça Catalunya is een breed plein met wat beelden, een stukje gras en ik denk alle duiven van Barcelona en omstreken.
De Ramblas en Passeig de Gràcia starten beiden vanaf Plaça Catalunya en via Ramblas keren we terug naar het hotel. Een eerste kennismaking met de stad zit er reeds op.
Maandag 25 maart 2024
Dag twee van ons bezoek aan Barcelona, met vandaag een bezoek aan park Güell dat aanzien wordt als een perfecte kennismaking met Gaudí en al zijn erfgoed in Barcelona. Heel de dag staat eigenlijk in het teken van Antoní Gaudí (1852-1926). Als zoon van een kopersmid uit Reus volgde hij een opleiding van architect en was bijna zijn ganse leven werkzaam in Barcelona. Zijn werk waarin zowel Moorse als gotische invloeden voorkomen is bijna altijd grillig van vorm en soms rijk versierd met kleurige mozaïeken. Mede door zijn speciale vorm wordt de stijl van Gaudi vaak op één lijn geplaatst met de Duitse Jugendstil en het Franse Art Nouveau. La Sagrada Familia of de kerk van de heilige familie is ongetwijfeld zijn meesterwerk die hij begon rond 1882 en helaas niet zelf heeft kunnen afmaken. Park Güell ligt op een uurtje wandelen vanuit het hotel en we besluiten om een stukje met de metro af te leggen. Het laatste stukje naar één van de meest ingenieuze stadsparken ter wereld is best stijl en lastig. Gelukkig heb ik hier ook mijn tickets vooraf aangeschaft want bij aankomst was voor geen enkel tijdslot nog kaart te verkrijgen. Het park staat, samen met aantal andere werken van Gaudí, sinds 1984 op de UNESCO Werelderfgoedlijst en werd eigenlijk aanvankelijk aangelegd om het gebrek aan groen in Barcelona te compenseren.
Naast het het vele groen is het gehele terrein één kunstwerk en een perfecte belichaming van Gaudi’s opvatting omtrent architectuur. Een van de vele hoogtepunten is het Griekse theater een plein van 86 bij 40 meter groot omringd door een lange kronkelende zitbank. De zitbank die ook als balustrade dienst doet is afgewerkt met prachtig gekleurde mozaïeken. Vanaf het plein en de bank krijgen we ook een geweldig uitzicht op de stad. Onder het immense plein bevindt zich de zaal der 100 zuilen (Sala Hipóstila). Deze Dorische zuilen met een lengte van 6m en een diameter van 1,20m dienen om het Griekse plein erboven te dragen, heel indrukwekkend. Aan de uitgang van het park op de kleurrijke trap ” L’escalinata del drac ” ligt de beroemde hagedis van Gaudi.
Door de enorme drukte in het park is het heel moeilijk het beest te fotograferen zonder dat er extra mensen op staan. Wat ik mij tot slot afvraag, wanneer sliep die Gaudi eigenlijk want naast dit meer dan 17 hectare groot park en de Sagrada Familia ontwierp hij nog tal van ander kleinere woningen in Barcelona. Tijd voor een koffie en op naar het volgend kunstwerk van de architect Gaudi namelijk Casa Vicens. Casa Vicens is rijkelijk versierd met kleurrijk aangebrachte keramiek tegels door Gaudí zelf ontworpen en was het eerste belangrijke bouwwerk van de architect.
Verder langs de Paseo de Gràcia, een mooie winkelstraat, staan twee huizen die Gaudí vorm gaf in de wijk Eixample van Barcelona. Het eerste is Casa Milà, ook bekend onder de naam La Pedrera. Casa Milà wordt door architectuurliefhebbers beschouwd als een meesterwerk en een van de highlights van Antoni Gaudí. Gebouwd tussen 1906 en 1912 in opdracht van Pere Milà, een Catalaanse zakenman, lijkt het imposante gebouw wel op een reusachtige grijze koraalrif met zwart gesmede balkonbalustraden. Hier geen kleurrijke mozaïeken maar wel een heel kenmerkende intrigerende decoratieve voorgevel. Er zijn nog een paar tickets beschikbaar voor een rondleiding die we graag meepikken. Met de rondleiding kunnen we het bovenste appartement en de zolderruimte en doorlopen. Ook het dak met surrealistische schoorstenen en ventilatiekanalen is toegankelijk.
Wat mij betreft was Casa Milà een onverwacht fantastisch bezoek. Voor we terug keren naar het hotel lopen we nog voorbij aan het tweede huis in de Paseo de Gràcia namelijk Casa Batlló.
De sprookjesachtige golvende vorm van de gevel is van zandsteenkleurige Montjuïc steen, dus hier terug wat meer kleur. Genoeg Gaudi voor vandaag eind van een iets wat grijze dag met wat regen als we terug naar het hotel lopen.
Dag 20 Barcelona – Brussel
Woensdag 27 maart 2024
Oorspronkelijk waren we nog de volledige dag in Barcelona, door de perikelen rond de staking van SN Brussels heb ik echter onze vlucht gratis kunnen omboeken naar vandaag. Blijkt achteraf dat de staking is opgezegd, gelukkig is het een avondvlucht en kunnen we toch nog ten volle van de dag in Barcelona genieten. Vannacht heeft het heel heftig geregend maar vanmorgen lijkt alles ok voor de rest van de dag. Gaudi laten vandaag eventjes links liggen en op het programma staat een wandeling naar en in het populaire stadspark Parc de la Ciutadella. Op weg naar het park lopen we langs Plaça del Pi waar de Santa Maria del Pi staat een 15e-eeuwse gotische kerk met klokkentoren. Verder passeren we nog aan de gotische Kathedraal van Barcelona, gelegen aan Plaça de la Seu. De hoofdkerk van het aartsbisdom is gewijd aan St Eulalia patrones van Barcelona.
Uiteindelijk komen we uit op de Passeig de Lluís Companys een mooie verkeervrije promenade met aan het begin de Arc de Triomf. De gedenkboog is gebouwd in roodachtig metselwerk in de Mudéjar stijl en diende als belangrijkste toegangspoort voor de Wereldtentoonstelling van 1888. Vanaf de poort lopen we via de brede laan voorbij het justitie gebouw richting Ciutadella Park. In het park is niet alleen veel groen aanwezig maar langs de brede lanen staan ook diverse gebouwen uit de tijd van de Wereldtentoonstelling. Eén van eerste gebouwen aan de ingang van het park is het, neogotische Castillo de los Tres Dragones. Wat verder lopen we het Umbraculo binnen, een merkwaardig gebouw dat een heleboel tropische soorten planten huisvest. Het origineel gebouw heeft twee gevels die een ramen dakwerk van hout omsluiten, ondersteund door een lichte metalen structuur, gratis toegankelijk.
In het Parc de la Ciutadella bevindt zich ook een dierentuin en een grote waterpartij waarop men van varen. Publiekstrekker rond de vijver is de natuurlijk de levensgrote mammoet. Wat verder ligt de monumentale waterval Cascada del Parc de la Ciutadella uit 1881, ontworpen door Fontserè. Architect Fontserè had toen als assistent, je raad het nooit, een zeer jonge Antoni Gaudí, aan wie een aantal decoratieve motieven van de waterval worden toegeschreven. Een laatste bezienswaardigheid in het park is het gebouw van het Catalaanse parlement.
Tegenover het parlementsgebouw staan nog twee overgebleven gebouwen uit de tijd dat hier een militaire citadel lag, de oude militaire kapel en het voormalige paleis van de gouverneur. Vanaf het park lopen we naar het begin van de Ramblas nabij het monument van Christoffel Columbus om nog een laatste keer de drukke sfeer van het zo toeristische Barcelona op te snuiven. Toch nog een laatste keer Gaudi, in een zijstraat van de Ramblas stoppen we nog even aan het Palau Güell van Gaudi.
Het Palau Güell is een donker en modernistisch paleis met naar Gaudi’s begrip, een erg sobere voorgevel. Via het populaire Plaça Reial keren we terug naar het hotel voor de koffers te maken wat te eten en een taxi te nemen naar het vliegveld. De laatavond vlucht verloopt vlekkeloos mede ook de rit midden in de nacht naar huis. Op naar de volgende.
Ivan & Christiane 